«Қарабек батыр» деген жырдың екі нұсқасы бар. Оның бірін 1940 жылы Қызылорда облысы Арал ауданындағы Кеңес Одағының Ғылым академиясы ұйымдастырған экспедиция жинаған екен. Эпостардың мазмұнына еліктеп кейіннен шығарылған осынау жырда Қарабек батырдың қайсарлығы, отансүйгіштігі кеңінен сипатталады.
Қарабек он жасқа келгенде қол-аяққа тұрмай қалаға қашып келеді. Бірде ол түсінде қып-қызыл желді көреді. Сол дауыл бәрін қиратып, жайпауға айналады. «Қарыңдасыңның сұлулығын естіп, әйелдікке алуға жиналып көп қалмақ келеді», – деп шешесі ұлының түсін жориды. Айтқандай-ақ көп ұзамай қаптаған қалың қалмақтың әскерін көреді.
Қарабек атты төреңіз,
Бір өзінің айбаты,
Мың кісідей болады.
Кідіріп қалған қалмаққа,
Өзі барып жолықты.
– Азау ноғай қаласы ғой, Кәдірхан хадишаның қызы сұлу екен, сегіз қатын үстіне соны алмаққа келе жатырмыз, – дейді Қаблан деген қалмақ.

Читать полностью »